استفاده از ژل تستوسترون برای معالجه زنانی که از شکستگی لگن بهبود می یابند ، مزایای اضافی را ارائه نمی دهد ، و شما آزمایشات بالینی پیدا می کنید

شکستگی های لگن ، که اغلب نتیجه سقوط است ، خطرناک ترین نوع شکستگی استخوان است زیرا آنها با درد زیاد ، از دست دادن قدرت عضلات و استخوان ، کاهش تحرک و استقلال با فعالیت های روزانه و افزایش خطر شکستگی های آینده و مرگ همراه هستند. بیش از 200000 زن آمریکایی هر سال از شکستگی های لگن رنج می برند و تا سه چهارم ، آنها توانایی خود را برای از سرگیری فعالیت های منظم مانند پیاده روی ، حتی پس از طی هفته های توانبخشی ، کاملاً بازیابی نمی کنند.

محققان در تلاش فوری برای آزمایش درمان های جدید ، یک کارآزمایی بالینی را انجام دادند تا ببینند که آیا استفاده از ژل تستوسترون با یک عمل می تواند عملکرد و تحرک در این بیماران را بهبود بخشد. تستوسترون هورمونی است که در همه خانمها یافت می شود که با افزایش سن کاهش می یابد و اثرات عضلانی دارد. بنابراین فرض بر این بود که مزایای ورزش را در دوره بهبودی افزایش می دهد.

نتایج منتشر شده امروز در مجله JAMA OPEN NETWORK من دریافتم که ژل تستوسترون عملکرد بدنی را در مقایسه با درمان خیالی زنان مسن که در برنامه ورزش مشمول نظارت و بهبودی از شکستن لگن بودند ، بهبود نمی بخشد. به نظر می رسد که درمان هورمون تستوسترون تأثیرات مثبتی در تحرک کوتاه مدت دارد ، که ممکن است برای تأیید نیاز به مطالعه بیشتری داشته باشد.

یک نویسنده مطالعه و یکی از محققان اصلی مطالعه در دانشکده پزشکی (UMSOM) گفت: “شکستگی های لگن می تواند بسیاری از جنبه های کار را در افراد مسن تحت تأثیر قرار دهد و برای بازگرداندن شغل به چندین استراتژی نیاز دارد.” “این مطالعه به این رویکرد پرداخت: استفاده از ژل تستوسترون و شدت بسیار. آنچه ما آموخته ایم این است که اضافه کردن تستوسترون برای ورزش یک روش مفید برای بهبود عملکرد بدنی در این گروه از زنان نیست.”

این مطالعه ، با نام Step-Hi ، شامل 129 زن 65 ساله یا بالاتر در جامعه بود و اصلاحات جراحی مدرن از شکستگی لگن و رنج از تحرک ضعیف داشت. این بزرگترین مطالعه در مورد مدیریت تستوسترون برای زنان پس از شکسته شدن و انجام لگن در UMSOM و هفت مکان بالینی دیگر در سراسر کشور است.

نویسنده مطالعه و محقق اصلی وب سایت بالینی دنیس اوروویگ ، استاد اپیدمیولوژی و پیری در UMSOM ، که بیش از 25 سال در تعیین استراتژی ها برای تعیین بهبود شغلی پس از انجام تحقیقات شغلی پس از انجام تحقیقات شغلی پس از انجام تحقیقات شغلی پس از بازیابی شغلی پس از گذراندن دو پیامدهای خود ، صرف کرد ، “اگرچه منشور در یک واقعه آنها برای بیماران و خانواده ها بود.” پیشرفت های ما انتظار داریم ، نتایج شواهد دیگری در مورد قدرت تمرین در کمک به بیماران با شکستن مفصل ران در دستیابی به ترمیم کار است. “

الن بیندر ، دکترا در پزشکی ، محقق اصلی مطالعه اصلی و استاد پزشکی در گروه پزشکی عمومی و پزشکی پیری در دانشکده پزشکی در دانشگاه واشنگتن ، در نتایج مطالعه مربوط به استفاده از تستوسترون به یک نقطه روشن اشاره کرد: “این نکته قابل توجه است که در پایان دوره مداخله وجود دارد و زنان برای ورزش و تیراندازی بسیار زیاد است.