چه چیزی مغز انسان را منحصر به فرد می کند؟ ما آن را با میمون ها و میمون ها مقایسه می کنیم تا دریابیم

دانشمندان مدتهاست که با مقایسه آن با سایر میمون ها سعی در درک مغز انسان دارند. محققان هنوز در تلاشند تا بفهمند چه چیزی مغز ما را از نزدیکترین بستگان ما متفاوت می کند. مطالعه مدرن ما ممکن است با پیروی از یک رویکرد جدید به یک قدم نزدیک شود – با مغز مغز که در داخل ارتباط دارند.

ریچارد اوون ، دنیای فسیل های ویکتوریا ، اظهار داشت که مغز انسان تنها مغز است که دارای منطقه کوچکی به نام حسین است. وی ادعا كرد كه این امر آن را در پادشاهی حیوانات بی نظیر می كند و وی گفت كه مغز انسان با انواع دیگر همراه نیست. ما از آن زمان در مورد سازمان و عملکرد مغز خود چیزهای زیادی آموخته ایم ، اما هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد.

بیشتر مطالعاتی که مغز انسان را با سایر گونه ها مقایسه می کنند ، روی اندازه تمرکز می کنند. این می تواند اندازه مغز ، اندازه مغز برای بدن یا اندازه قسمت های مغز تا بقیه باشد. با این حال ، مقیاس اندازه چیزی در مورد تنظیم داخلی مغز به ما نمی گوید. به عنوان مثال ، اگرچه مغز عظیم فیل شامل سه برابر تعداد نورونهایی مانند مغز انسان است ، اما بیشتر در مخچه قرار دارد ، و نه در قشر مغزی مدرن که معمولاً با توانایی های شناختی انسان همراه است.

تا همین اواخر ، مطالعه سازمان داخلی مغز کار شدید بود. با این حال ، ظاهر تکنیک های تصویربرداری پزشکی امکانات جدیدی را باز کرده است تا به سرعت ، با جزئیات عالی و بدون آسیب به حیوانات ، در داخل مغز حیوانات جستجو کنیم.

ما از داده های MRI در دسترس عموم برای ماده سفید و الیاف که قسمت هایی از قشر مغز را به هم وصل می کند ، استفاده کردیم. ارتباط بین سلولهای مغزی در امتداد این الیاف گسترش می یابد. این هزینه انرژی و مغز پستانداران را نسبتاً متصل می کند ، که در ارتباطات تحت برخی آهنگ های مرکزی متمرکز است.

پیوندهای هر منطقه مغزی درباره عملکردهای آن چیزهای زیادی برای ما بیان می کند. گروهی از ارتباطات هر منطقه مغزی خاص که مناطق مغز دارای اثر انگشت اتصال منحصر به فرد هستند.

در مطالعه ما ، ما این اثر انگشت های ارتباطی را در مغز ، میمون انسان ، شامپانزه ها و مکیاک مقایسه کردیم. شامپانزه ، با Bonobo ، نزدیکترین خویشاوند ماست. میمون مكاك رایج ترین انسان برای علم است. مقایسه مغز انسان با هر دو نوع به این معنی است که ما فقط می توانیم قطعات منحصر به فرد مغز خود را برای ما ارزیابی کنیم ، بلکه قسمت هایی را که احتمالاً با بستگان غیر انسانی ما به اشتراک گذاشته می شوند ، ارزیابی می کنیم.

بسیاری از تحقیقات قبلی بر منحصر به فرد بودن مغز انسان در پوسته لوب فرونتال ، گروهی از مناطق در خط مقدم مغز ما در ارتباط با تفکر پیچیده و تصمیم گیری متمرکز شده است. ما قبلاً دریافتیم که طرفین پوسته لوب فرونتال مشخصه شخصی را دارد که نتوانست آن را در حیوانات دیگر پیدا کند ، به خصوص وقتی که انسان را با میمون ماکاک مقایسه کردیم.

اما تفاوتهای اصلی که پیدا کردیم در پوسته لوب فرونتال نبود. آنها در لوب تمپورال بودند که بخش بزرگی از پوسته در پشت گوش است. در مغز اصلی ، این منطقه به درمان عمیق اطلاعات از حواس اصلی اختصاص دارد: بینایی و شنوایی. یکی از چشمگیرترین نتایج در قسمت میانی قشر بود.

این ویژگی که منجر به این تمایز می شود ، قوسی قوسی بود و این ماده سفیدی است که قشر جلو و زمانی را به هم متصل می کند و به طور سنتی با زبان درمان در انسان همراه است. بیشتر آنها ، اگر همه شاهزاده خانم ها دارای یک گروه کمان نیستند ، اما در مغز انسان بسیار بزرگتر هستند.

با این حال ، ما دریافتیم که فقط تمرکز روی زبان می تواند بسیار باریک باشد. مناطق مغزی که از طریق فلز خمیده نیز درگیر هستند ، در سایر عملکردهای شناختی نیز مانند ترکیب اطلاعات حسی و پردازش رفتارهای پیچیده اجتماعی شرکت می کنند. مطالعه ما اولین کسی بود که متوجه شد Fasiciculus قوس در این توابع نقش دارد. این بینش بر پیچیدگی رشد مغز انسان تأکید می کند ، که نشان می دهد توانایی های پیشرفته شناختی ما از یک تغییر ناشی نمی شود ، همانطور که دانشمندان معتقد بودند ، اما از طریق بسیاری از تغییرات به هم پیوسته در ارتباط مغز.

در حالی که RPTER سخت زمان متوسط ​​یک بازیگر اصلی در پردازش زبان است ، ما همچنین تفاوت هایی بین گونه ها در منطقه بیشتر در پشت زمان شوره سر مشاهده کرده ایم. این منطقه پیوند معمول در پردازش اطلاعات در مورد دیگران ، مانند درک اعتقادات و اهداف دیگران بسیار مهم است و این سنگ بنای تعامل اجتماعی بشر است.

در انسان ، این ناحیه مغز حاوی ارتباطات جامع تری با سایر بخش های پردازش اطلاعات بصری پیچیده ، مانند بیان صورت و سیگنال های رفتاری است. این نشان می دهد که مغز ما برای مقابله با یک درمان اجتماعی پیچیده تر از بستگان اصلی ما بی سیم است. مغز ما بی سیم اجتماعی است.

این نتایج ایده یک واقعه تکاملی واحد را که منجر به ظهور هوش انسانی می شود ، به چالش می کشد. در عوض ، مطالعه ما نشان می دهد که رشد مغز در مراحل رخ داده است. نتایج ما به دست آمده است که نشان می دهد تغییراتی در سازماندهی پوسته جلو که در میمون ها رخ داده است ، و به دنبال آن تغییراتی در قشر در نسبت هایی که منجر به انسان می شود ، تغییر می کند.

ریچارد اوون در یک چیز درست بود. مغز ما با انواع دیگر متفاوت است – تا حدی. ما یک مغز بزرگ داریم ، اما این ارتباط برقرار شده است تا ما را نسبت به سایر شاهزاده خانم ها اجتماعی تر کند و به ما امکان برقراری ارتباط از طریق زبان گفتاری را می دهد.

این مقاله از گفتگو تحت مجوز جامعه خلاق منتشر می شود. مقاله اصلی را بخوانید.