تخیل شما را به همه جا نمی برد – این مطالعه محدودیت هایی را در چشم ذهن نشان می دهد

طبق یک مطالعه منحصر به فرد روانشناسان در ناتینگهام ترنت (NTU) ، ممکن است تخیل ما قوی نباشد ، زیرا فکر می کنیم وقتی صحبت از تصاویر بصری می شود.

این تحقیق ، به رهبری دکتر کریستوفر اتکین ، نشان داد که مردم می توانند هنگام دیدن آنها عناصر بیشتری را به خاطر بسپارند ، در مقایسه با تاریخ تخیل خود.

در حالی که حافظه بصری کوتاه مدت می تواند از سه تا چهار عنصر به طور همزمان نگه داشته شود ، تخیل ما می تواند قبل از اینکه کمتر دقیق شوند ، فقط دو عنصر را مدیریت کنند.

از طریق یک سری از پنج آزمایش ، از بیش از 150 شرکت کننده خواسته شد که سایت های چیزهای موجود در شبکه را به خاطر بسپارند یا تصور کنند.

محققان بررسی کردند که چگونه شرکت کنندگان به طور دقیق می توانند تغییرات در مکان های خاص را در شرایط مختلف از جمله زمان بندی ، جذب ، نوع نمایش و پیچیدگی جسم کشف کنند. سپس آنها تعداد عناصری را که شرکت کنندگان می توانستند به درستی به خاطر بسپارند ، پس از تماشای شماره ای که می توانست تصور کند و دقیقاً به یاد بیاورید بدون دیدن آنها مقایسه کردند.

نتایج نشان داد که حتی هنگام دادن زمان بیشتر یا تصاویر ساده ، مردم هنوز هم عناصر پایین تر از آنچه بصری را به یاد می آورند تصور می کنند.

مطالعه ، “رابطه بین قابلیت های تخیل و حافظه بصری در کوتاه مدت” ، منتشر شده در مجله روانشناسی تجربی: ادراک و عملکرد انسان، اولین مقایسه میزان اطلاعاتی را که افراد می توانند در تخیل بصری در برابر حافظه بصری حفظ کنند ، فراهم می کند.

“تخیل و حافظه از قسمتهای مشابه مغز استفاده می کنند ، اما این اولین بار است که دقیقاً اندازه گیری می کنیم که وقتی توانایی آن را می آید متفاوت است.

“نتایج ما نشان می دهد که دیدن چیزی ، حتی یک نگاه اجمالی ، به مغز ما پشتیبانی اضافی می دهد ، حافظه ما را تقویت می کند. در واقع ، ما تخمین می زنیم که 17-35 ٪ از ظرفیت حافظه بصری به ورودی های حسی بستگی دارد. وقتی تصور می کنیم چیزی از خراش ، ما این ورودی ها را از چشمان خود نداریم ، بنابراین گرفتن تصاویر دقیق دشوار است.”

“ما دائماً در زندگی روزمره از تخیل استفاده می کنیم ، زیرا تصاویر برای حرکت و پیش بینی محیط خود و شرکت در تصمیم گیری و سازماندهی احساسات ضروری به نظر می رسند ، اما این مطالعه نشان می دهد که توانایی ما در تجسم به طرز حیرت انگیزی محدود است ، و این ممکن است بر نحوه تصمیم گیری ها تأثیر بگذارد ، ذکر برنامه ها و یا پیروی از دستورالعمل ها وقتی که به تنهایی به تصاویر ذهنی بستگی داریم.”