این مطالعه امضاهای مشخصی از اتصالات در مغز را پیدا می کند

ADHD (ADHD) از مشهورترین شرایط رشد است ، توانایی ای که به ترتیب 1-3 ٪ و 5-7 ٪ از جمعیت جهانی را تحت تأثیر قرار می دهد. در حالی که افرادی که به ASD مبتلا شده اند می توانند با مشکلات رسانه های اجتماعی ، رفتارهای مکرر و افزایش حساسیت به محرکهای حسی (به عنوان مثال ، چراغ ، صداها و غیره) روبرو شوند ، شخصیت های دارای بیش فعالی و کمبود توجه اغلب در برابر بیش فعالی ، تحریک پذیری و پایان دهنده آسیب پذیر هستند و این باعث می شود که آنها برای تمرکز بر روی وظایف برای دوره های طولانی زمان مشکل داشته باشند.

ADHD و اوتیسم غالباً بیشتر شرکت می کنند ، زیرا آمار تخمین می زند که 50-70 ٪ از افراد ASD نیز علائم ADHD را ارائه می دهند. در حالی که بسیاری از مطالعات علوم اعصاب در گذشته به این دو بیماری عصبی متمایز دست یافته اند ، شباهت ها و تفاوت بین پایه های بیولوژیکی بیولوژیکی هنوز درک نشده است.

محققان مؤسسات ملی بهداشت و کالج کینگ لندن اخیراً تجزیه و تحلیل آماری در مقیاس بزرگ را با هدف مقایسه الگوهای ارتباطی بین مناطق مختلف در مغز افرادی که با ASD تشخیص داده شده بودند با افرادی که در مغز افراد دارای بیش فعالی و عدم توجه مشاهده شده اند ، انجام داده اند. نتایج آنها ، منتشر شده در ماهیت سلامت روانوی اظهار داشت که اگرچه ASD و ADHD می توانند با هم ظاهر شوند ، اما با الگوهای مختلف ارتباطی مغز همراه هستند.

لوک جی. نورمن ، گوستاوو سدری در مقاله خود اغلب درگیر در ADHD است ، اگرچه هنوز مشخص نیست که آیا این شرایط در پایه های بیولوژیکی مشترک نقش دارند یا ارتباط مغز برجسته ای را در یک استراحت نشان می دهند.

“ما مقایسه ای از عرضی تحلیلی تحلیلی از الگوهای ارتباطی عملکردی مرتبط با اوتیسم و ​​ADHD در کودکان و نوجوانان (بین 6 تا 19 سال ؛ n = 10،168) ، با تجزیه و تحلیل های پیگیری (764 اوتیسم) ؛ n = 893 سبک عصبی) و ADD (N = 2،026 تشخیص تشخیص داده ایم.”

به عنوان بخشی از مطالعات خود ، محققان مقادیر زیادی از داده های عکاسی بالینی و مغز را که به عنوان بخشی از مطالعات قبلی جمع آوری شده اند ، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. این داده ها از بیش از 12732 کودک و نوجوانانی که به اختلالات رشد یا هر دو تشخیص داده شده بودند ، جمع آوری شد.

محققان تفاوت ها و شباهت ها را در مناطق مختلف مغز افرادی که از ASD و ADHD رنج می برند ، از جمله لهجه (یک ایستگاه تبعید مرکزی برای سیگنال های حسی و حرکتی) و پروتئین (شناخته شده برای کمک به حرکت و یادگیری) در نظر گرفتند ، و همچنین شبکه های مختلف مناطق دیگر هماهنگ توجه و خودآموزی هستند. جالب اینجاست که آنها دریافتند که ASD با ضعیف ترین ارتباطات بین برخی از این مناطق و شبکه های عصبی مرتبط است ، در حالی که ADHD با قوی ترین ارتباطات بین همان مناطق و شبکه ها مرتبط بود.

نورمن ، سدر نوشت: “ویژگی های اوتیسم و ​​تشخیص با تماس کمتر بین هیپوتالاموس ، ویتامین ، توجه/علاقه شکم و شبکه های جلوی همراه بود ، در حالی که ویژگی های اختلال بیش فعالی و عدم توجه سبک مخالف را نشان می داد.”

“ارتباط بیش از حد بین حالت مجازی و شبکه های مورد علاقه پشتی در هر دو گروه اوتیسم و ​​ADHD برای افراد مشاهده شده و با ویژگی های ADHD همراه است. با وجود ارتباطات مکرر مشترک ، ویژگی های اوتیسم و ​​ADHD امضای عصبی متمایز را نشان می دهد ، با اندازه های کوچک نشانگر وجود اتصالات خوب است.”

به طور کلی ، نتایج طیف گسترده ای از تجزیه و تحلیل توسط این تیم تحقیقاتی نشان می دهد که اگرچه افرادی که از ASD رنج می برند نیز می توانند علائم ADHD را نشان دهند ، دو شرایط رشد عصبی دارای امضاهای عصبی متفاوتی هستند. این مشاهدات اصلی را می توان مطالعات آینده آموخت که تمرکز آن بر دخالت مفصل اختلالات رشد عصبی است ، همچنین باعث توسعه ابزارهای تشخیصی و استراتژی های درمانی می شود که نمایانگر الگوهای مختلف تحویل عملکردی است.

© 2025 Science X Network