این بررسی کاهش 34 ٪ در معرض خطر خودکشی پس از درمان الکتریکی در بیماران مبتلا به افسردگی شدید است

تجزیه و تحلیل تازه منتشر شده نشان می دهد که افراد مبتلا به افسردگی شدید که تحت درمان الکتریکی قرار گرفته اند (ECT) 34 ٪ کمتر از خودکشی در مقایسه با افرادی که با گزینه های استاندارد مانند ضد افسردگی تحت درمان قرار می گیرند ، می میرند.

این تجزیه و تحلیل جامع دوقلوی (تجزیه و تحلیل تجزیه و تحلیل و جمع آوری مطالعات قبلی) ، بنا بر تحقیقات قبلی و ادغام آخرین شواهد-اولین بار در نوع خود برای نشان دادن این کاهش قابل توجه در خطر خودکشی مرتبط با ECT.

نتایج همچنین نشان می دهد که بیماران مبتلا به شوک الکتریکی 30 ٪ مرگ و میر کمتری نسبت به هر علت دارند و این نشانگر مزایای سلامتی گسترده تری است که از سلامت روانی فراتر می رود.

محققان کلینیک های روانپزشکی در سوئیس مطالعات با کیفیت بالا را در مورد چگونگی تأثیرگذاری بر درمان های مختلف تحریک مغز بر روی ایده ها و رفتارهای خودکشی در افراد مبتلا به افسردگی بررسی کردند. این تجزیه و تحلیل دوقلوی در منتشر شد علوم اعصاب کاربردیبشر

محقق اصلی دکتر تیمور لنسکی توضیح می دهد: “همانطور که آموخته ایم ، این اولین تجزیه و تحلیل دوتایی برای اثبات فواید بقا از درمان شوک الکتریکی برای افرادی است که از افسردگی رنج می برند. مطالعات اخیر تأیید می کند که شوک الکتریکی هنوز هم مؤثرترین درمان در دسترس برای افسردگی شدید است. کار ما نشان می دهد که خودکشی و مرگ و میر جامع نیز کاهش می یابد.”

افسردگی و خودکشی: یک بحران بهداشت جهانی

اختلال افسردگی اصلی (MDD) حدود 300 میلیون نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می دهد ، و این تعداد همچنان در حال افزایش است-هنوز بین سالهای 2005 و 2015 حدود 20 ٪ است. تأثیر کامل اپیدمی Covid-19 بر سلامت روانی جهانی ارزیابی می شود. هر ساله ، نزدیک به 700000 نفر به دلیل خودکشی جان خود را از دست می دهند و آن را به چهارمین علت اصلی مرگ در بین کودکان بین 15 تا 29 سالگی تبدیل می کنند.

حدود نیمی از همه خودکشی ها با افسردگی یا اختلالات خلقی مرتبط همراه است. افراد با این شرایط در مقایسه با افراد بدون خودکشی 20 بار با خطر خودکشی روبرو هستند.

این مطالعه جدید داده های با کیفیت بالا را از تحقیقات قبلی در مورد درمان های تحریک عصبی برای مبتلایان به افسردگی که به درمان های سنتی پاسخ نمی دهند ، مانند SSRI ها ، جمع آوری می کند. حدود یک در سه بیمار مبتلا به افسردگی شدید در این گروه قرار می گیرد که در برابر درمان مقاوم است.

تیم تحقیق بررسی کرده است که چگونه سه روش تحریک عصبی – الکترونیکی درمانی الکترونیکی (ECT) ، تحریک تکراری جمجمه (RTM) و تحریک عصبی مبهم (VNS) – رفتار خودکشی در افراد مبتلا به افسردگی.

از مجموعه مقدماتی 1،352 مطالعه علمی ، این تیم 26 مطالعه را انتخاب کرد که از کیفیت کیفیت و استانداردهای فراگیر استفاده می کند. همه این مطالعات در مورد روشهای درمان ، میزان خودکشی ، ایده های خودکشی و مرگ و میر جامع ذکر شده است.

یازده مطالعه به طور خاص بر روی شوک الکتریکی متمرکز شده اند. در مجموع 17.890 نفر تحت درمان با ECT با 25367 نفر که مراقبت از رکورد دریافت می کردند ، مقایسه شد. 208 مرگ خودکشی در گروه شوک درمانی الکتریکی و 988 در گروه کنترل وجود داشت. علاوه بر این ، 511 مورد مرگ و میر از همه علل در گروه درمان شوک الکتریکی ، در مقایسه با 1.325 در گروه کنترل وجود دارد.

این مطالعه نشان داد که بیماران ECT 34 ٪ کمتر به دلیل خودکشی می میرند و 30 ٪ مرگ کمتر از هر علت در مقایسه با افرادی که درمانهای ثبت شده دریافت می کنند. علاوه بر این ، افرادی که ECT دریافت کرده اند ، کاهش متوسطی در ایده های خودکشی نشان دادند.

برای RTMS ، داده های موجود بسیار محدود به نتیجه گیری شرکت بود. مطالعات کوچک تأثیر عمده ای در ایده های خودکشی یا میزان خودکشی نشان نداده است.

بیماران تحت درمان با VN از کاهش 60 ٪ در کل مرگ و میر رنج می برند ، اما اندازه نمونه های کوچک قابلیت اطمینان این نتایج را محدود می کند. بر خلاف درمان شوک الکتریکی – که از دهه 1930 در استفاده بالینی بوده است – RTMS و VN ها درمان های نسبتاً جدیدی هستند و قانون شواهد هنوز در حال توسعه است. مراقب محققان در برابر بهبود بیش از حد داده های فعلی باشید.

“ما متوجه شده ایم که آخرین مطالعات تمایل به گزارش فواید بیشتر شوک الکتریکی نسبت به قدیمی دارند. این مطالعات اخیر اغلب بزرگتر و قوی تر است ، که نشان دهنده نحوه درمان شوک الکتریکی با گذشت زمان است. به نظر می رسد ECT مدرن از گذشته مؤثرتر است.

“از آنجا که تجزیه و تحلیل ما تا چندین دهه گسترش می یابد ، ممکن است ECT امروز از کاهش 34 درصدی که ما به طور کلی شناسایی کرده ایم ، محافظت بیشتری در برابر خودکشی فراهم کند.”

“بیشتر مطالعات تحت پوشش مشاهده ، نه تجربی ، به این معنی است که اطمینان از شواهد محدود است. با این حال ، زیرا افراد مبتلا به افسردگی شدید و ایده های خودکشی یک گروه ضعیف هستند ، بعید است که مطالعات تجربی طولانی مدت در آینده امکان پذیر باشد.”

پروفسور مارتین ، رولگل جورورنسن (استاد روانپزشکی ، مرکز روانپزشکی کپنهاگ و انستیتوی پزشکی بالینی ، دانشگاه کپنهاگ) گفت: “این مطالعه ارزشمند بسیار مهم است زیرا ، اگرچه تأثیر ECT بر خودکشی در بین پزشکان به خوبی شناخته شده است ، اما به طور واضح مستند سازی مفید است.”

“تأثیر قابل توجه در مرگ و میر ، که بارها و بارها در مطالعات وجود دارد ، ممکن است در مورد مکانیسم گسترش زندگی ناشناخته حدس بزند ، اما احتمالاً به دلیل انتخاب بیمار است.”

پروفسور جورگنن در این کار شرکت نکرد.