ارائه دهندگان خدمات کمک بزرگی به مدیریت بیش فعالی و داروهای اختلال توجه خواهند کرد ، اما بسیاری از بیماران هنوز به متخصصان احتیاج دارند

دولت نیو ساوت ولز این هفته را برای اصلاحاتی اعلام کرده است که به برخی از پزشکان عمومی (GPS) اجازه می دهد اختلال بیش فعالی را به دلیل عدم توجه و شاید تشخیص آنها (ADHD) درمان کنند.

این هدف این است که مراقبت ADHD را آسانتر و ارزان تر کند و از تغییرات در استرالیا غربی و کوئینزلند پیروی کند ، که این نقش GPS را در تشخیص اختلالات بیش فعالی و کمبود توجه افزایش می دهد.

پیش از این ، فقط متخصصان (متخصصان کودکان و روانپزشکان معمولاً اختلال بیش فعالی و عدم توجه را تشخیص می دهند و شایع ترین داروهای ADHD را تجویز می کنند.

این ترمیم در برابر پس زمینه زمان انتظار گسترده برای مراقبت از اختلال بیش فعالی ، عدم توجه و هزینه های بسیار زیاد برای بسیاری از افراد است.

اما در حالی که GPS صعود به درمان بیش فعالی و اختلال توجه بسیاری از بیماران را به نفع بسیاری از بیماران خواهد داشت ، برخی از افرادی که شرایط پیچیده تری دارند ، نیاز به دیدن یک متخصص دارند.

برنامه نیو ساوت ولز چیست؟

تحت این چارچوب جدید ، دولت نیو ساوت ولز یک برنامه دو مرحله ای را پیشنهاد می کند.

در مرحله اول ، حدود 1000 GP برای پشتیبانی از توضیحات مداوم ADHD آموزش داده می شود.

در مرحله دوم ، تعداد کمتری ، حدود 100 GPS ، آموزش های شدیدتری را برای انجام بررسی های ADHD دریافت می کنند ، و تشخیص می دهند و داروهای ADHD را شروع می کنند.

برای مرحله دوم ، تمرکز اولیه روی کودکان و نوجوانان خواهد بود و سپس این تجربه برای بزرگسالان گسترش می یابد.

چرا این تشخیص برای افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی و عدم توجه بسیار مهم است

تحقیقات اخیر مجلس سنا در مورد هایپرپلازی و توجه فاقد توجه درگیری های روزانه افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی و عدم توجه در استرالیا است.

افراد مبتلا به بیش فعالی و اختلال توجه از مشکلات جدی در توجه ، تحریک پذیری و بیش فعالی رنج می برند که این امر بر سن و بسیاری از تنظیماتی که افراد در آن زندگی می کنند ، یاد می گیرند ، کار می کنند و بازی می کنند.

اختلال بیش از حد و کمبود توجه با بسیاری از نتایج بد همراه است و حتی با میزان بیشتر آسیب های تصادفی و مرگ همراه است.

نشان داده شده است که درمان های بیش فعالی و اختلال توجه ، مانند داروهای محرک ، بی خطر و مؤثر است و به طور قابل توجهی خطر نتایج منفی را کاهش می دهد. اما برای دریافت این درمانها ، فرد ابتدا باید تشخیص را دریافت کند.

GPS می تواند نقش مهمی در مدیریت بیش فعالی و اختلال توجه داشته باشد

شکی نیست که از نظر در دسترس بودن و هزینه ، می توان به GPS بیش از متخصصان دسترسی پیدا کرد.

این در حال حاضر مدیریت مداوم طیف گسترده ای از شرایط پزشکی مزمن مانند دیابت ، فشار خون بالا و چاقی را فراهم می کند. در مشاهده نتایج و کنترل درمان ها بسیار ماهر است.

آنها با آموزش صحیح ، مهارت های قابل تبدیل زیادی را به مراقبت از ADHD می رسانند. افزایش توانایی آن در به دست گرفتن افراد مداوم افرادی که در درمان کم فشار تشخیص داده شده و تثبیت شده اند و در مجموعه ای از مطالعات به طور مؤثر نشان داده است.

با این حال ، اگرچه پیشنهاد افزایش نقش GPS در مراقبت ADHD گامی در جهت درست است ، اما بدون چالش نیست.

GPS ممکن است برای ارزیابی بیماران پیچیده تلاش کند

حمایت مالی تعاونی شامل دو پزشک عمومی است که با متخصصان و تیم های تخصصی برای ارائه مراقبت کار می کنند. اگر GPS متخصصانی برای تکیه بر مشاوره تخصصی در مورد مدیریت مداوم نداشته باشد ، بسیاری از آنها تصمیم می گیرند که مراقبت از اختلال بیش فعالی و کمبود توجه را ارائه ندهند. پشتیبانی مداوم و پیوندهای محکم بین خدمات تخصصی و خدمات مراقبت های اولیه ضروری خواهد بود.

GPS همچنین ممکن است برای ارزیابی و تشخیص شرایط پیچیده تلاش کند.

اکثریت قریب به اتفاق مبتلایان به بیش فعالی و اختلال توجه ، شرایط سلامت روانی دیگری نیز خواهند داشت ، اما برخی از این شرایط دیگر (مانند شرایط اضطراب) همچنین می توانند منجر به علائمی مانند اختلال بیش فعالی و کمبود توجه شوند.

برای این شرایط پیچیده ، خدمات تخصصی با تیم های چند رشته ای پزشکان و ارائه دهندگان خدمات بهداشتی متفقین (مانند روانشناسان و درمانگران حرفه ای) باقی خواهند ماند.

برای اطمینان از مراقبت با کیفیت بالا و کاهش قابلیت های تشخیصی و درمانی نادرست ، برای متخصصان مهم خواهد بود که در صورت لزوم خدمات اضافی ارائه دهند.

جزئیات کمی در پیشنهاد نیو ساوت ولز در مورد چگونگی پشتیبانی از خدمات تخصصی چند رشته ای برای اطمینان از این اتفاق وجود دارد. مدل های بودجه برای این کار نیاز به ایجاد راهنمایی های فعلی دارند.

GPS برای ارزیابی و تشخیص برای شروع درمان مثبت است ، اما با فشار اضافی برای مدیریت ارزیابی و درمان همراه است.

موارد بسیاری در رسانه های تشخیص بد وجود دارد ، که در آن بیماران پس از ارزیابی های ناکافی به مواردی مانند ADHD مبتلا شدند. این شیوه ها ممکن است توسط پاداش های مالی و استفاده ضعیف از راهنمای مبتنی بر شواهد هدایت شود.

آیا این تشخیص بیش از حد می تواند؟ یا اصلاح کمبود تشخیص؟

در استرالیا ، بحث در مورد اینکه آیا اختلال بیش فعالی و عدم توجه مورد تشخیص یا تشخیص بیش از حد است. یک واقعیت وجود دارد که قطعاً مخلوطی از این دو وجود دارد.

نرخ واقعی ADHD در کودکان استرالیا حدود 7 ٪ و در بزرگسالان 2.5 ٪ است. در حالی که این نرخ ها سالها پایدار بوده است ، میزان تشخیص و درمان بالینی به ویژه در زنان جوان به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.

حدود 6 ٪ از کودکان و نوجوانان در حال حاضر داروهایی را برای اختلال بیش فعالی و توجه ، مشابه نرخ واقعی ADHD در جمعیت دریافت می کنند. برای بزرگسالان ، داروهای ADHD هنوز هم برای افراد بالای 45 سال کم است. برای افراد بین 18 تا 44 سال ، قیمت ها اکنون 2 ٪ است.

یکی از توضیحات مربوط به این تعداد این است که بیشتر کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی و اختلال توجه اکنون پشتیبانی مورد نیاز خود را دریافت می کنند.

با این حال ، اگر شواهد محکمی را به خاطر بسپاریم که بسیاری از استرالیایی ها در تلاش هستند تا به مراقبت از اختلال بیش فعالی و عدم توجه توجه کنند ، به ویژه در مناطق نامحدود ، منطقه ای و دورافتاده ، بنابراین آنچه به احتمال زیاد این است که ترکیبی از “تشخیص اشتباه” و “تشخیص از دست رفته” به معنای این است که گاهی اوقات تشخیص به درستی انجام نمی شود.

این امر اهمیت تمرکز بر نیاز به ارزیابی دقیق را به عنوان سنگ بنای مراقبت از ADHD با کیفیت بالا برجسته می کند. راهنمای ADHD استرالیا در پاسخ به این مسئله که چه کسی باید اختلال بیش فعالی و عدم توجه را اندازه گیری و تشخیص دهد ، به جای حرفه ارزیابی ، بر آموزش و مهارت ها تمرکز دارد.

هیچ دلیلی وجود ندارد که GPS نتواند این مهارت ها را توسعه دهد ، اما برای انجام این کار به آموزش کافی و پشتیبانی مداوم نیاز دارند و برای رعایت این ارزیابی ها به زمان نیاز دارند.

سرانجام ، ما باید اطمینان حاصل کنیم که این دارو تنها گزینه موجود نیست. تحقیقات نشان می دهد داروهای ADHD که یک درمان مؤثر را ارائه می دهند. اما آنها هرگز نباید تنها شکل درمان ارائه شده باشند.

متأسفانه ، گزارش ها نشان می دهد که درمان های پزشکی به طور مکرر به جوامع محروم تر وابسته هستند زیرا دسترسی به پشتیبانی دیگر ممکن است دشوار باشد.

این اصلاحات فقط برای افزایش دسترسی به پشتیبانی روانی و سلامت حیوانات برای اطمینان از ارائه مراقبت مناسب برای مبتلایان به اختلال بیش فعالی و کمبود توجه انجام می شود.

این مقاله از گفتگو تحت مجوز جامعه خلاق منتشر می شود. مقاله اصلی را بخوانید.